H κρίση και η φτώχεια φέρνουν υπογονιμότητα
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των Ηνωμένων εθνών, ο παγκόσμιος πληθυσμός θα μπορούσε να φτάσει τα 8 δισεκατομμύρια το έτος 2023, εάν ο ρυθμός ανάπτυξης του παραμείνει σταθερός.
Εάν όμως ο αναπαραγωγικός ρυθμός επιβραδυνθεί πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι πιθανό να υπάρχουν περίπου μισό εκατομμύριο λιγότεροι άνθρωποι που θα έχουν ανάγκη από τροφή, γη και ύδωρ. Μία πρόσφατη ανθρωπολογική μελέτη από το πανεπιστήμιο του Missouri αποκάλυψε ότι οι αλλαγές στην οικονομία είχαν την μεγαλύτερη επίδραση στη μείωση του μεγέθους της μέσης οικογένειας , καθώς και στην επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης του πληθυσμού, σε σύγκριση με άλλους παράγοντες.
Η προσπάθεια κατανόησης των αιτών που ευθύνονται για τη μείωση των ποσοστών των γεννήσεων μπορεί να οδηγήσει στη βελτίωση των πολιτικών που σχεδιάζονται, ώστε να επηρεάσουν τη γονιμότητα και να μειώσουν τον ανταγωνισμό για την τροφή, το νερό, τη γη και τον πλούτο.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Π. Δρέττας, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Δ/ντής του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Οι παράγοντες που ενθάρρυναν την οικονομική ανάπτυξη, όπως είναι τα υψηλά εκπαιδευτικά επιτεύγματα, η αύξηση της απασχόλησης στην επίσημη αγορά εργασίας και η αλλαγή από την αγροτική ζωή στη βιομηχανική φαίνεται να έχουν διπλή επίδραση. Όχι μόνο κατέστησαν τις προδιαγραφές του τρόπου ζωής των ατόμων πιο υψηλές, αλλά επίσης βρέθηκαν να σχετίζονται με τη μείωση του ρυθμού αναπαραγωγής.
Ένα ακόμα σημαντικό εύρημα της μελέτης, ανέδειξε ότι τα πιο αποτελεσματικά προγράμματα παρέμβασης ήταν αυτά που προώθησαν τις αλλαγές που είχαν πραγματικό αντίκτυπο στα άτομα. Για παράδειγμα, αν και οι διαφημιστικές καμπάνιες προάγουν τη μείωση του αριθμού των συλλήψεων σε περισσότερο πληθυσμό και με λιγότερο κόστος, τα προγράμματα παρέμβασης που παρέχουν εξατομικευμένες υπηρεσίες υγείας και πρόσβαση στις μεθόδους αντισύλληψης έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Η διεξαγωγή των προγραμμάτων αυτών λοιπόν, συνιστά καλύτερη χρήση των πόρων, σε σύγκριση με τις διαφημιστικές καμπάνιες.
Στη μελέτη τους οι ερευνητές συμπεριέλαβαν δεδομένα από 250.000 άτομα που είχαν συλλεχθεί από το 1996 και μετά, σε συνδυασμό με τις πληροφορίες που έλαβαν από αναλυτικές συνεντεύξεις με 800 περίπου γυναίκες. Παράλληλα, έλαβαν υπόψη 64 παράγοντες που σχετίζονται με το μέγεθος τη οικογένειας και τους οργάνωσαν σύμφωνα με τρεις πιθανές εξηγήσεις για τη μείωση του αναπαραγωγικού ρυθμού.
Διαβάστε στη συνέχεια στο boro.gr
