Προκλητικός εμφανίστηκε για ακόμη μία φορά ο Θάνος Τζήμερος, ο οποίος, σε ανάρτησή του στο Facebook χρησιμοποιεί βαρύτατους χαρακτηρισμούς κατά του Παύλου Φύσσα.
“Βλέποντας τη μάνα του Φύσσα καταλαβαίνεις πώς έγινε έτσι ο φασισταράς, που επειδή τον μαχαίρωσε ένας άλλος φασισταράς πάνε να τον μεταμορφώσουν σε περιστέρι της ειρήνης” έγραψε αρχικά και στη συνέχεια έκανε μια δεύτερη εκτενέστατη ανάρτηση.
“ΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΦΥΣΣΑΣ ΕΙΠΑΜΕ;” διερωτάται ο κ. Τζήμερος και συνεχίζει:
“Αφού του έστησαν άγαλμα, το επόμενο βήμα ήταν να ονομαστεί και δρόμος προς τιμήν του. Γιατί; Διότι τον δολοφόνησαν οι φασίστες. Και τι είσαι όταν σε δολοφονούν οι φασίστες; Είσαι θύμα των φασιστών. Είσαι αυτομάτως και αντιφασίστας; Όχι βέβαια. Η ιδιότητα του θύματος δεν συνεπάγεται αυτόματα καμία άλλη. Για όσους δεν έχουν καταλάβει τι ήταν ο αυτοαποκαλούμενος Killah P (δηλαδή δολοφόνος, στην αργκό) και μέλος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Φύσσας, οι επόμενοι στίχοι του μπορούν να τους διαφωτίσουν.
Αυτοί αναφέρονται στην εσωτερική του πολιτική:
“Π@@@@@@ς γέννα, καλά κατάλαβες αυτό είναι για σένα. Διάλεξε θέλεις κρεμάλα ή τρεχάλα; Γ@@@@@@ι κάθε είδους φασίστας, μ@@@@α και πάμε γι’ άλλα. Γ@@α τους, πάτα τους, γ@@α τους, κατούρα τους τα μούτρα και γ@@α τους τη φάρα τους.”
Κι αυτοί στην εξωτερική:
“Άγκελα θα ‘θελα, μία μέρα σε ένα ρετιρέ, να σε γ@@@@ω, ναι πάνω στα κάγκελα να σε κρατάω απ’ τα μαλλιά και ξαφνικά, στην κορύφωση επάνω να σου χώσω μια κλωτσιά. Άγκελα, μάθε το, πως από τα ψηλά εδώ είσαι μια οπτασία χυμένη έτσι στο κράσπεδο, θέλω να κατουρήσω πάνω στον κιμά σου και να παίξω ρέγκε μπάσο με τα άντερα σου, να πάρω τα μυαλά σου και να ζωγραφίσω πάνω στον τοίχο…”
(Σε όσους αρέσει να ακούτε ποιοτική μουσική το βράδυ μπορείτε να το κάνετε από δω: https://www.youtube.com/watch?v=fHGuvefMloQ)
Θα ήθελα όσοι τον χαρακτηρίζουν “τροβαδούρο της ειρήνης” να μπουν στον κόπο να κάνουν μια ανάλυση της ποιητικής του, όπως κάναμε στο σχολείο, για να δούμε πώς την εννοούσε την ειρήνη ο ποιητής εν μέσω κατουρημένου ανθρώπινου κιμά, εντέρων και χυμένων μυαλών.
Προτείνω στον Δήμαρχο Κερατσινίου να σκαλίσει τους στίχους σε μάρμαρο και να τους βάλει σε κάποια περίοπτη θέση στον ομώνυμο δρόμο κοντά στο άγαλμα ώστε οι επόμενες γενιές να μπορούν να θαυμάσουν την πνευματική παρακαταθήκη του Φύσσα. Και γιατί όχι, ο Φίλης φαντάζομαι δεν θα είχε αντίρρηση να ενταχθούν στην διδακτέα ύλη των σχολείων.
Ο Φύσσας ήταν ένας φασίστας, ίδιος κι απαράλλαχτος με τους δολοφόνους του. Η μόνη διαφορά ήταν ότι αυτοί κρατούσαν το μαχαίρι.
