Η επιστροφή της οικονοµίας σε τροχιά ανάπτυξης είναι χωρίς αµφιβολία το µεγάλο στοίχηµα για την Ελλάδα το 2016. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, όµως, δεν αρκούν τα µεγάλα λόγια και τα ευχολόγια.
Η πολιτική ηγεσία της χώρας, η επιχειρηµατική και η ακαδηµαϊκή κοινότητα, καθώς και οι κοινωνικοί φορείς καλούνται να ενώσουν τις δυνάµεις τους, να εργαστούν σκληρά και να συνεισφέρουν µε ιδέες και προτάσεις έτσι ώστε η ελληνική οικονοµία, η οποία έχει υποστεί ισχυρά πλήγµατα από τις πολιτικές της λιτότητας και της εσωτερικής υποτίµησης των τελευταίων ετών, να γυρίσει επιτέλους σελίδα. Για να σπάσει ο επταετής φαύλος κύκλος ύφεσης, να ανακάµψει η ελληνική οικονοµία και να εισέλθει σε τροχιά σταθερής και βιώσιµης ανάπτυξης, για να τονωθεί η εγχώρια παραγωγή και να αυξηθούν οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων και, κυρίως, για να δηµιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, ώστε να καταπολεµηθεί η µάστιγα της ανεργίας, να ενισχυθεί η κατανάλωση και να αυξηθούν τα έσοδα των ασφαλιστικών ταµείων που βρίσκονται στο όριο της επιβίωσής τους, η χώρα χρειάζεται ένα ισχυρό επενδυτικό σοκ.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ, συνεπώς, η χάραξη µιας εθνικής στρατηγικής, που θα έχει στόχο την αισθητή βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος και θα βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες:
1. Εκπόνηση εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου
Η ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία µε επιστηµονικούς, επιχειρηµατικούς και κοινωνικούς φορείς, θα πρέπει να παρουσιάσει ένα εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη, έναν οδικό χάρτη για την ανάκαµψη και τον εκσυγχρονισµό της εγχώριας οικονοµίας. Θα πρέπει να καθοριστούν οι κλάδοι και τοµείς, οι οποίοι θα σηκώσουν το βάρος της αναπτυξιακής προσπάθειας, να περιγραφεί το νέο παραγωγικό µοντέλο της χώρας, να δοθούν κίνητρα στους επιχειρηµατίες ώστε να ενισχύσουν την καινοτοµία και την εξωστρέφεια των εταιρειών τους και να αξιοποιηθούν στο έπακρο όλα τα διαθέσιµα χρηµατοδοτικά εργαλεία του δηµοσίου τοµέα, όπως το Πρόγραµµα ∆ηµοσίων Επενδύσεων, τα κοινοτικά κονδύλια και το πρόγραµµα ΕΣΠΑ, τα κεφάλαια της Παγκόσµιας Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη.
2. Ουσιαστική δραστηριοποίηση του ιδιωτικού τοµέα
Τα κεφάλαια που θα χρηµατοδοτήσουν νέες επενδύσεις και θα θέσουν και πάλι σε λειτουργία τις αναπτυξιακές µηχανές της Ελλάδας δεν είναι δυνατόν να εξευρεθούν χωρίς τη συνδροµή του ιδιωτικού τοµέα. Οι πόροι του Προγράµµατος ∆ηµοσίων Επενδύσεων είναι περιορισµένοι και τα τελευταία χρόνια συνεχώς περικόπτονται, καθώς γίνονται θυσία στον βωµό της δηµοσιονοµικής προσαρµογής. Την ίδια στιγµή τα κοινοτικά κονδύλια (ΕΣΠΑ και πακέτο Γιούνκερ) δίνουν πολύτιµες ανάσες ρευστότητας στην ασθµαίνουσα αγορά, όµως δεν αρκούν για να λάβει η οικονοµία την αναπτυξιακή ώθηση που απαιτείται.
ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ότι, σύµφωνα µε πρόσφατη µελέτη του ΣΕΒ, η ελληνική οικονοµία θα χρειαστεί κατά τα επόµενα 7 χρόνια επιπλέον επενδύσεις 15 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση, απλώς και µόνο για να διατηρήσει το σηµερινό επίπεδο ευηµερίας. Για να βρεθούν τα χρήµατα αυτά θα πρέπει να ενθαρρυνθεί η ιδιωτική πρωτοβουλία, να διαµορφωθεί ένα περιβάλλον φιλικό για επενδύσεις και να δοθούν κίνητρα σε επιχειρηµατίες εντός και εκτός Ελλάδας για να «ανοίξουν δουλειές» στη χώρα µας, δηµιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
3 Προώθηση κρίσιµων µεταρρυθµίσεων
Η ελληνική οικονοµία δεν θα αποκτήσει αναπτυξιακή δυναµική αν δεν αντιµετωπιστούν χρόνιες παθογένειες που λειτουργούν ως τροχοπέδη στην προσέλκυση νέων επενδύσεων. Σύµφωνα µε τα ευρήµατα της Πανελλαδικής Ερευνας του Παρατηρητηρίου για το Επιχειρηµατικό Περιβάλλον στην Ελλάδα, τα σηµαντικότερα εµπόδια για τις επενδύσεις στη χώρα είναι τα εξής:
• Η ταχύτητα απονοµής δικαιοσύνης.
• Η γραφειοκρατία και το δαιδαλώδες πλαίσιο για την ίδρυση, εγκατάσταση και αδειοδότηση µιας επιχείρησης.
• Η απουσία ουσιαστικών αναπτυξιακών κινήτρων.
• Η δύσκολη πρόσβαση των επιχειρήσεων στη χρηµατοδότηση.
• Το ασταθές και συνεχώς µεταβαλλόµενο φορολογικό σύστηµα, το οποίο δεν επιτρέπει στους υποψήφιους επενδυτές να κάνουν τον προγραµµατισµό τους σε µακροπρόθεσµο ορίζοντα.
ΣΥΝΕΠΩΣ, είναι κρίσιµο να υπάρξει ευρεία συναίνεση ώστε να υλοποιηθούν άµεσα οι µεταρρυθµίσεις, που θα αντιµετωπίζουν ριζικά τα προαναφερθέντα προβλήµατα.
4 Ιδιωτικοποιήσεις και περιορισµός του κράτους
Τέλος, για να µπει η ελληνική αγορά και πάλι στο ραντάρ της διεθνούς επενδυτικής κοινότητας πρέπει να εκπέµψει ένα ηχηρό σήµα, µε την προώθηση µεγάλων ιδιωτικοποιήσεων και την αξιοποίηση της δηµόσιας περιουσίας. Η χώρα πρέπει να απευθύνει ένα προσκλητήριο σε εγχώριους και διεθνείς επενδυτές που ενδιαφέρονται για περιουσιακά στοιχεία του ∆ηµοσίου όχι επειδή αυτό υπαγορεύεται από τα µνηµόνια και τις συµβάσεις που έχουν υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις µετά από απαίτηση των δανειστών, αλλά επειδή, όπως δείχνει η διεθνής εµπειρία, οι αποκρατικοποιήσεις, εφόσον γίνονται µε καλή προετοιµασία, διαφάνεια και σαφές πλαίσιο, αποτελούν ένα αποτελεσµατικό αναπτυξιακό εργαλείο. Προσελκύουν φρέσκα κεφάλαια, καθιστούν πιο ανταγωνιστική την οικονοµία και οδηγούν στη δηµιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας.
