Η απόφαση μιας μεγάλης ομάδας βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να εναντιωθούν ανοικτά στις επιλογές της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού και να καταψηφίσουν τη συμφωνία με τους εταίρους, που είναι όντως δυσβάστακτη, αλλά ξεμπλοκάρει τη χρηματοδότηση της χώρας και απομακρύνει το ενδεχόμενο της ασύντακτης χρεοκοπίας της, δημιουργεί νέα δεδομένα στην πολιτική μας σκηνή. Η κυβέρνηση απώλεσε κατ’ ουσίαν τη δεδηλωμένη και στηρίζεται πλέον κοινοβουλευτικά σε «δάνειες» δυνάμεις των τριών κομμάτων της αντιπολίτευσης, που υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ «βάζουν» πλάτη στον Αλέξη Τσίπρα για την ολοκλήρωση, την υπερψήφιση και την υπογραφή του νέου μνημονίου, όχι μόνο για εθνικούς λόγους, αλλά και γιατί θεωρούν ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί έμμεση πολιτική δικαίωση των επιλογών και των πεπραγμένων τους. Οσο για το Ποτάμι, είναι απολύτως προφανές ότι πέραν του πατριωτικού του χρέους, το οποίο και επικαλείται, επενδύει πολιτικά στο σενάριο της διεύρυνσης της κυβέρνησης με τη συμμετοχή του…
ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ, από την άλλη πλευρά, δεν διαθέτει πλέον κοινοβουλευτική πλειοψηφία και είναι λογικό να επεξεργάζεται σενάρια πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. «Με κυβέρνηση μειοψηφίας δεν εφαρμόζεται πρόγραμμα», λέει ο Αλέξης Τσίπρας, που, όπως θα διαβάσετε στο σημερινό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της «R», έχει ήδη αποφασίσει να μη γίνει… Παπαδήμος. Να μην ηγηθεί, δηλαδή, σε μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού, στην οποία θα μετέχουν Ν.Δ., Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ. «Δεν θα γίνω πρωθυπουργός με τις ψήφους τους», είπε χαρακτηριστικά μιλώντας σε στενούς του συνεργάτες. «Αν χρειαστεί κυβέρνηση ειδικού σκοπού, θα γίνει χωρίς εμένα», υπογράμμισε. Και διαβεβαίωσε τους συνομιλητές του ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες μόνο μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας. «Με νύχια και με δόντια να υπογράψουμε τη συμφωνία», είπε στην ίδια αυτή σύσκεψη. Και συμπλήρωσε: «Χρέος δικό μας ήταν και είναι να αποφύγουμε μια οικονομική καταστροφή και τις σοβαρές συνέπειες που θα είχε στην ανθρωπιστική κρίση».
ΑΥΤΟ, ΟΜΩΣ, που πρέπει τώρα να γίνει συνείδηση στην πολιτική ηγεσία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης είναι ότι ο κίνδυνος της χρεοκοπίας και του Grexit δεν παρήλθε οριστικά. Η χώρα μας εξακολουθεί σήμερα να βιώνει μια δραματική κατάσταση. Η οικονομική δραστηριότητα έχει ουσιαστικά νεκρωθεί. Η πολύμηνη αβεβαιότητα στην οποία οδήγησαν οι λανθασμένοι κυβερνητικοί χειρισμοί στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, με αποκορύφωμα την αψυχολόγητη προκήρυξη ενός δημοψηφίσματος -που όχι μόνο δεν βοήθησε τη χώρα, αλλά αντίθετα τη στρίμωξε ακόμη χειρότερα στα σχοινιά του ρινγκ- διέλυσε κυριολεκτικά την αγορά. Το κλείσιμο των τραπεζών ήταν η χαριστική βολή. Οι επιχειρήσεις που παρέμειναν όρθιες μετά από πέντε χρόνια ύφεσης και μνημονίων βρίσκονται ήδη στα πρόθυρα λουκέτου. Και βέβαια οι απολύσεις και οι περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα, που πλήρωσε και πληρώνει την κρίση σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι το προστατευμένο από τα κόμματα Δημόσιο, είναι δυστυχώς και πάλι στην ημερήσια διάταξη.
ΥΠΟ αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα έχουν χρέος να «ξεχάσουν» τις πρόωρες εκλογές, που είναι βέβαιο ότι αν γίνονταν τώρα θα ολοκλήρωναν την καταστροφή της ήδη ρημαγμένης χώρας, να παραμερίσουν τις διαφορές τους, να συνεννοηθούν για το χρονοδιάγραμμα των πολιτικών εξελίξεων με βάση το εθνικό -και μόνο το εθνικό- συμφέρον και να προσηλωθούν τους επόμενους μήνες αποκλειστικά στο δύσκολο έργο της αποκατάστασης της ομαλής λειτουργίας της εθνικής μας οικονομίας. Δεν έχουν δικαίωμα να στήσουν κάλπες πριν ολοκληρωθεί και υπογραφεί η νέα τριετής συμφωνία για τη χρηματοδότηση της χώρας, πριν ανοίξουν και επανέλθουν σε πλήρη και χωρίς περιορισμούς λειτουργία οι τράπεζες, πριν «κλειδώσει» οριστικά και αμετάκλητα η αναδιάρθρωση του χρέους και πριν εξασφαλισθεί η συμμετοχή της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και σε όλα τα αναπτυξιακά προγράμματα της Ε.Ε. Η ευθύνη κυρίως του πρωθυπουργού, αλλά και όλων των άλλων πολιτικών αρχηγών είναι μεγάλη. Η άθλια, εμπρηστική, μικροκομματική μάχη της καρέκλας, που δυστυχώς συνεχίζεται ακόμη και σήμερα πάνω από τα φλεγόμενα ερείπια, πρέπει να σταματήσει. Εστω για λίγο… Η χώρα οδηγείται στον όλεθρο!
