Γερό θεατρικό δώρο τα «170 τετραγωνικά»

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Η εταιρεία θεάτρου Ma non troppo και ο Γιώργος Παλούμπης, μετά από δύο άκρως συναρπαστικές δουλειές («Τα Λουλούδια στην Κυρία» και «Χαρτοπόλεμος»), συνεργάζονται εκ νέου, σε ένα καινούριο νεοελληνικό κείμενο-διαμάντι και μια παράσταση συγκρούσεων και κωμικοτραγικών ανατροπών που προσφέρει γέλιο μέχρι δακρύων αλλά και βαθιά συγκίνηση με την αλήθεια του! Μετά τον συνταρακτικό «Χαρτοπόλεμο» που … έσπασε πόρτες κερδίζοντας κοινό κι ειδήμονες αναρωτιόμουν ποιο θα’ ναι το επόμενο… χτύπημα της «Ma non troppo».

Ο πήχης είχε ανέβει πολύ ψηλά κι είχα μεγάλο ενδιαφέρον να δω πως θα…κλέψουν και πάλι! Με το που ξεκίνησε η παράσταση του «170 τετραγωνικά- Moowalk»αντιλήφθηκα πως το έχουν πάλι το …θαύμα τους!Το έργο του Γιωργή Τσουρή είναι ένα μικρό-διαμάντι,απ’τα αρτιότερα ελληνικά έργα που έχω δει τα τελευταία χρόνια στη σκηνή! Η ιστορία συναρπαστική και γεμάτη ανατροπές μέχρι το φινάλε. Ο τρόπος που χτίζει κάθε σκηνή κι αυτός που «παίζει»ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα κερδίζουν και τον πιο δύσκολο θεατή.Με άξονα το εδώ και το τώρα της Ελλάδας, ξεδιπλώνει μια τραγωδία «για όλη την οικογένεια», με πρόσωπα της διπλανής μας πόρτας και καταστάσεις ακραίες και συνάμα αναγνωρίσιμες. Το έργο του Τσουρή είναι ταυτόχρονα πολύ σκληρό, εξαιρετικά δυνατό, απίστευτα κωμικό και ζηλευτά δραματικό κι ευτυχεί από το ανέβασμά του από τον πολύ εμπνευσμένο Γιώργο Παλούμπη ο οποίος φωτίζει όλες τις πτυχές του έξοχα. Η παράστασή του είναι κουρδισμένη στην εντέλεια και δεν σ’ αφήνει να πάρεις ανάσα. Παίρνει στα χέρια του το μικρό «διαμάντι» και αναδεικνύει μοναδικό το πόσο «ακριβό» και σημαντικό είναι! Παλούμπης-Τσουρής «πάντρεψαν»τις δυνάμεις τους και πέτυχαν ένα αποτέλεσμα που δεν μπορεί παρά να … κλέψει και τον δύσκολο θεατή.Ο Τσουρής δεν έγραψε μόνο το έργο,αλλά έκανε μαζί με τον σκηνοθέτη και την Βάλια Παπακωνσταντίνου την δραματουργική επεξεργασία του,διάλεξε τις μουσικές,κράτησε το ρόλο του βοηθού σκηνοθέτη στη δουλειά-για την ερμηνεία του θα γράψω αργότερα. Πρώτα θα σημειώσω πως βρήκα εξαιρετικά λειτουργικά τα σκηνικά των Κωνσταντίνας Μαρδίκη-Έλλης Παπαδάκη, υπέροχα τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα -αυτό το κοντομάνικο πουκάμισο του Τσουρή …έκλεψε παράσταση!-, υπέροχους τους φωτισμούς της Σεμίνας Παπαλεξανδροπούλου

ΘΕΣ ΣΤΟΡΙ;

Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, ο θάνατος του πατέρα, ξαναφέρνει κάτω από την ίδια στέγη δύο αδερφές που έμεναν μακριά. Σκληρές αντιθέσεις και διαφωνίες, δημιουργούν μια έκρυθμη κατάσταση ανάμεσα στη μικρή εγκυμονούσα αδερφή, τον σύντροφό της και τη μεγάλη αδερφή, η οποία επιστρέφει στο σπίτι μετά από πολυετή απουσία με σκοπό να το πουλήσει.Μια απογευματινή επίσκεψη – βόμβα, θα φέρει αντιμέτωπους όλους τους αντιήρωές μας με το παρελθόν, το παρόν και κυρίως το μέλλον τους, και θα εκτροχιάσει με κωμικό και απρόσμενο τρόπο την ήδη ασταθή πορεία τους. Κρυμμένα μυστικά, απανωτές ανατροπές και εκκωφαντικές αποκαλύψεις συνθέτουν έναν οικογενειακό συναισθηματικό ντέρμπυ κορυφής, σε ένα «ρινγκ» 170 τετραγωνικών μέτρων.

ΠΑΜΕ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. Ειλικρινά δεν ξέρω με ποιον να ξεκινήσω. Από την χαρισματική Βάλια Παπακωνσταντίνου που λάτρεψα στον «Χαρτοπόλεμο»και που εδώ «απογειώνεται» υποκριτικά παίζοντας την σκληρή, κυνική, καυστική κι αυτοσαρκαστική αδελφή που’ ναι γεμάτη «τραύματα»και «πληγές»;Έξοχη! Μια πλήρης πρωταγωνίστρια. Την τάχιστα ανερχόμενη Αμαλία Αρσένη δεν την έχω δει τόσο καίρια κι αποτελεσματική ποτέ μέχρι σήμερα. «Έδεσε»με την ομάδα και με άρμα τον εξαιρετικό ρόλο της εγκύου αδελφής που φέρει κι αυτή τα δικά της «τραύματα» πετυχαίνει την πιο άρτια ερμηνεία της,την οποία χρωστά φυσικά στον Παλούμπη που βρήκε όλα τα «κλειδιά»της! Η αμεσότητα και το μέτρο του Αντώνη Τσιοτσιόπουλου με κατέκτησαν από τα πρώτα λεπτά. Εύστοχος,καίριος φτάνει στο μεδούλι του ρόλου του κι αποτελεί άσσο της δουλειάς. Και πάμε στον χαρισματικό, πολυτάλαντο Γιωργή Τσουρή που πραγματοποιεί ένα υποκριτικό «κέντημα».Σπάνια η κωμική στόφα του-κάθε ατάκα και γέλιο. Κλαις από το γέλια με τον …αθώο τρόπο που πλασάρει τις ατάκες του,απ’το χορευτικό του…αλά Μάικλ Τζάκσον,από τις ηχηρές σιωπές του,απ’ το βλέμμα που παρακολουθεί –σχολιάζει τα επί σκηνής δρώμενα,απο τον τρόπο που βουτά στα φαγητά,τα γλυκίσματα Κλαις από τα γέλια και ξαφνικά… βουτάει στο συναίσθημα όπως βουτά στα φαγητά και στη σκηνή που κινδυνεύει μετά τον ξυλοδαρμό, σου φέρνει δάκρυα συγκίνησης με την αλήθεια του. Γνώρισα πως είναι καλός ηθοποιός ο Τσουρής.Εδώ πείστηκα πως είναι σημαντικός ηθοποιός-πέρα από εξαίρετος συγγραφέας! Μαζί τους σωστή είναι η Άννα Πατητή στο μικρό της ρόλο.

ΤΡΕΞΤΕ ΣΤΟ ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΡΑ-χωρίς δεύτερη σκέψη.ΕΧΕΤΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΗΔΗ!Φύγατε!

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ