Οι πρώτες φωτογραφίες του φιλόδοξου «Ανατόλ» που έρχεται στο «Αλκμήνη»

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Πρώτος σου αποκάλυψα πως η Τζούλη Σούμα «επιστρέφει»στο «Αλκμήνη»που αγκάλιασε το «κέντημά»της στον γερό μονόλογο της Λένας Κιτσοπούλου «Το πράσινό μου το φουστανάκι», με τον σπουδαίο «Ανατόλ» του Σνίτσλερ και πρώτος εξασφάλισα αποκλειστικές φωτογραφίες από το καινούργιο αυτό υποσχόμενο «χτύπημά»της. Να θυμίσω εδώ ότι το εξαιρετικό έργο ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Γιάννη Βούρου με τους Πέρη Μιχαηλίδη, Τζούλη Σούμα,Λευτέρη Βασιλάκη. Πάμε στα του έργου τώρα;

Το έργο του Άρθουρ Σνίτσλερ «Ανατόλ», γράφτηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και ολοκληρώθηκε στις αρχές του 20ού, όπου και παίχτηκε με τεράστια επιτυχία στη Βιέννη και στο Βερολίνο. Ο Σνίτσλερ ήταν ένας πρωτοπόρος γιατρός-ψυχίατρος, θεατρικός συγγραφέας αλλά και διηγηματογράφος. Έχει πει πολύ σωστά, ότι τα δυο βασικά θέματα για τα οποία γράφει κανείς είναι ο έρωτας και ο θάνατος.

Γράφει και περιγράφει σχεδόν κυνικά τον έρωτα σε όλες τις όψεις, τις απάτες, τις αυταπάτες, τα τεχνάσματα και τις παγίδες του, το πάθος και τη σκληρότητά του. Ο κεντρικός ήρωας, ο Ανατόλ, έχει καταβολές από τον Δον Ζουάν και τον Καζανόβα, όμως είναι πολύ πιο κοντά στον καθημερινό άντρα, ο οποίος ζει καθημερινούς και εφήμερους έρωτες σε μια ατελείωτη σκυταλοδρομία πάντα διψασμένος και ανικανοποίητος. Το έργο αποτελείται από εφτά επεισόδια και έναν επίλογο, παραλλαγές πάνω στο ερωτικό θέμα: αισθηματικές, ειρωνικές, μελοδραματικές, σαρκαστικές, ρεαλιστικές και φαρσικές.

Ο ίδιος ο Σνίτσλερ ενσαρκώνεται από τον φίλο του Ανατόλ, τον ώριμο θυμόσοφο Μαξ, που σχολιάζει και προωθεί τα δρώμενα, παραστέκεται και παρηγορεί τους «δράστες». Οι εφτά γυναίκες που αποτελούν τα «ερωτικά αντικείμενα» του Ανατόλ, έρχονται από κάθε τάξη, επάγγελμα, ψυχικό και πνευματικό περίγυρο. Αλληλοσπαράζονται παίζοντας τον θύτη και το θύμα. Όλα αυτά βέβαια σ’ένα παιχνίδι με πάρα πολύ έρωτα, πάθος, εύθυμη διάθεση και χαρακτήρες αληθινούς, με τους οποίους μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας μας και σήμερα, γιατί ο έρωτας είναι πάντα ένα διαχρονικό και βασικό στοιχείο της ζωής μας. Ο Freud, άλλωστε, σε επιστολές που είχαν ανταλλάξει, αναρωτήθηκε και έγραψε: «Πώς κατορθώσατε να αντλήσετε αυτή τη μυστηριώδη γνώση για την ανθρώπινη ψυχή, που εγώ κατάκτησα μόνο μετά από πολύμοχθη διερεύνηση του αντικειμένου και τελικά έφτασα στο σημείο να ζηλεύω τον ποιητή, που κατά τα άλλα θαυμάζω».

Ο Σνίτσλερ κατακτά, και δικαίως, τους θεατές του σήμερα, γι’ αυτό και το έργο ξαναπαίζεται με τεράστια επιτυχία τα τελευταία 10 χρόνια στη Νέα Υόρκη, στο Βανκούβερ, στo Παρίσι και στο Βερολίνο (Schaubühne).

Το έργο θα παίζεται από τις 15 Οκτωβρίου 2018 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.30 στο θέατρο Αλκμήνη.

Παίζουν:

Μαξ: Πέρης Μιχαηλίδης

Οι εφτά γυναίκες του έργου: Τζούλη Σούμα

Ανατόλ: Λευτέρης Βασιλάκης

Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος

Μετάφραση Επιλόγου: Γιάννης Καλιφατίδης

Κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος

Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Γιάννης Βούρος

Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού

Βοηθός σκηνοθέτη: Τζωρτζίνα Κώνστα

Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Τσιρίκος

Μακιγιάζ: Βαγγέλης Θώδος

Φωτογραφίες: Olsi Mane

Teaser & Trailer: Άλκης Σδούγκος- Art Productions

Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ