“Ο Κώστας γελούσε ακόμα και στις τελευταίες του στιγμές, όταν ο καρκίνος τον είχε πλέον καταβάλει” αποκάλυψε ο σκηνοθέτης Θόδωρος Μαραγκός για τον επιστήθιο φίλο του Κώστα Τσάκωνα.
“Ο Κώστας είχε πάντα μία συνετή στάση ζωής. Ήθελα να το τονίσω αυτό μέσα από την ταινία, γιατί πραγματικά άξιζε τον κόπο. Σήμερα τονίζονται πράγματα που δεν αξίζουν. Ο Τσάκωνας άξιζε γιατί είχε χαθεί μέσα σε όλο αυτόν τον καταναλωτικό κόσμο”, δήλωσε μιλώντας στην Espresso ο Θόδωρος Μαραγκός.
“Με τον Κώστα έτυχε να γνωριστούμε προτού συνεργαστούμε καλλιτεχνικά. Μέναμε στην ίδια περιοχή, τα Πετράλωνα. Και κάπου εκεί ανάμεσα στα μπιλιαρδάδικα και τα καφέ συναντηθήκαμε. Μετά μου τον σύστησε ο Κώστας Ζυρίνης, επειδή είχε κάνει μαζί του μία ταινία μικρού μήκους. Αυτό ήταν. Με το που γνωριστήκαμε δέσαμε απόλυτα και συνεργαστήκαμε σε αρκετές παραγωγές. Μου άρεσαν ο αυθορμητισμός του, το γέλιο του, η φάτσα του. Ήταν τόσο φυσιολογικός και λαϊκός χαρακτήρας, που είχε τρομερή απήχηση στο κοινό”, σημείωσε ο σκηνοθέτης και πρόσθεσε:
“Πέρασε μεγάλα δράματα στη ζωή του ο Κώστας. Ήταν και κωμικός και δραματικός ηθοποιός. Έκρυβε μέσα του το δράμα, γιατί η ίδια η ζωή του ήταν τραγικά δραματική. Έδινε γέλιο στον κόσμο, για να μπορεί να ξεφεύγει από τον δικό του Γολγοθά, που τον ανέβαινε καθημερινά λόγω του αδελφού του και άλλων καταστάσεων. Ήθελε να προσφέρει γέλιο στον κόσμο και το ένιωθε αυτό. Και βοηθούσε πολύ κόσμο. Ήξερε όλα τα ανέκδοτα που είχαν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα και σε έκανε θέλοντας και μη να γελάσεις μαζί του”.
Στην ταινία ‘Όλο γελούσε’ ο Κώστας Τσάκωνας, φανερά καταβεβλημένος από τον καρκίνο, συμπράττει σε μία συγκλονιστική σκηνή με την Καίτη Παπανίκα.
“Ο Κώστας ακόμα και στις τελευταίες στιγμές του, όταν ο καρκίνος τον είχε καταβάλει πλέον, γελούσε. Και γελούσε πολύ, χωρίς να προσποιείται, παρόλο που ήξερε ότι έπασχε από καρκίνο. Σκέψου ότι λίγους μήνες προτού πεθάνει έπαιξε στη δική μου ταινία. Σε ένα από τα γυρίσματα, όταν ήταν πολύ άρρωστος, τα οποία έγιναν πάνω στο βουνό, ήρθε και ήταν χάλια. Στη συγκεκριμένη σκηνή έπαιζε και η Καίτη Παπανίκα. Ήταν και εκείνη χάλια από τον καρκίνο τότε. Έπεσε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Η εν λόγω σκηνή υπάρχει μέσα στην ταινία. Κλαίγαμε όλοι από συγκίνηση. Όμως ο Κώστας πέθανε με το χαμόγελο στα χείλη. Ήθελε πάντα να είναι αισιόδοξος. Όλο γελούσε”, πρόσθεσε ο σκηνοθέτης.
Πηγή πληροφοριών: Espresso
