Οι “φαντασιώσεις” του Λευτέρη Βογιατζή
Ο μεγάλος σκηνοθέτης του ελληνικού θεάτρου, Λευτέρη Βογιατζής, άφησε την τελευταία του πνοή την Μεγάλη Πέμπτη. Φοβόταν το θάνατο; “Ναι και όχι” είχε απαντήσει σε συνέντευξή του…
Διαβάστε ένα απόσπασμα από τις συνεντεύξεις που είχε παραχωρήσει. Στο κομμάτι αυτό μιλά για τις “φαντασιώσεις” του αλλά και το θάνατο.
“Από μικρός είχε δεκάδες φαντασιώσεις, όπως έλεγε, για το τι θα κάνει στη ζωή του. “Μια φορά κόντεψα να γίνω υπάλληλος σε μεγάλη εταιρεία κρασιών στη Σάμο. Οραματιζόμουν ότι θα είχα την ξένη αλληλογραφία, θα ταξίδευα, θα έμενα στο νησί που μου άρεσε, θα έκανα οικογένεια. Άλλη ιδέα ήταν να γίνω πιανίστας. Επίσης, μου άρεσε να γίνω ερευνητής, γιατρός που θα δούλευε στην Αφρική”.
Μια ζωή υπήρξε συνειδητά μακριά από θεσμούς. Μια ζωή κρατούσε αποστάσεις και από την πολιτική. Τη σχέση που είχε με τα χρήματα τη χαρακτήριζε “φρικτή”. Τη σχέση του με τη μουσική “παθιασμένη”. “Ίσως θα έπρεπε να είχα γίνει μουσικός. Θα είχα γλιτώσει α��ό πολλά”.
Φοβόταν το θάνατο; “Και ναι και όχι. Φοβάμαι ότι δεν θα δω το φως. Έτυχε να βγω από την ανυπαρξία και να γνωρίσω τον κόσμο. Τον συνήθισα και τώρα δεν μπορώ να τον ξεσυνηθίσω. Βαριέμαι όσους λένε “δεν φοβάμαι, δεν μετανιώνω για τίποτα. Εγώ μετανιώνω για τα πάντα. Έτσι νιώθω ότι υπάρχω”.
Ο Λευτέρης Βογιατζής πάλεψε αλλά δεν τα κατάφερε. Ήξερε ότι το τέλος έφτανε και είχε προνοήσει να αφήσει αυστηρές οδηγίες για την ταφή του. Ήθελε η κηδεία του να μην είναι θρησκευτική. Την Τετάρτη στις 5 το απόγευμα, στο Α’ Νεκροταφείο δεν θα ψαλεί νεκρώσιμος ακουλουθία. Νωρίτερα την ίδια μέρα από τις 12:00 το μεσημέρι έως τις 4 το απόγευμα η σορός του θα βρίσκεται για τον τελευταίο αποχαιρετισμό στο δεύτερο σπίτι του, στο θέατρο της οδού Κυκλάδων”.
Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
