Το στέμμα του Ναπολέοντα και η έμπνευση του Βίκτωρ Ουγκό – Τα 856 χρόνια ιστορίας της Παναγίας των Παρισίων έγιναν “στάχτη”

Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί ή απλούστερα Νοτρ Νταμ, είναι ο μητροπολιτικός ρωμαιοκαθολικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου οξυκόρυφου ή γοτθικού ρυθμού.

Βρίσκεται στη νησίδα Σιτέ ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα, στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας. Η κατασκευή του άρχισε το 1163 και τον θεμέλιο λίθο έθεσε ο Πάπας Αλέξανδρος Γ’ και ο Βασιλεύς Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας.

Ο Ναός αποπερατώθηκε περί τα μέσα του 13ου αιώνα. Το 1699 υπέστη ακρωτηριάσεις, με το δικαιολογητικό της επισκευής του. Τα πλέον άξια ιδιαίτερης προσοχής σημεία, που προκαλούν τον θαυμασμό της αρχιτεκτονικής του ναού, είναι η υπέροχη πύλη με τον υπεράνω αυτής τεράστιο ρόδακα και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύλες, τα περίφημα γλυπτά, τα δύο κωδωνοστάσια ύψους 68 μ. καθώς και ο εσωτερικός διάκοσμος με τα έξοχης υαλογραφικής τέχνης (βιτρό) παράθυρα.

Στις 2 Δεκεμβρίου 1804 στον Ναό αυτό στέφθηκε Αυτοκράτορας ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης. Με κέντρο δράσης το ναό αυτόν συνέγραψε ο Βίκτωρ Ουγκώ το γνωστό κλασικό πλέον μυθιστόρημα με το τίτλο Παναγία των Παρισίων.

Κατά την καταστροφική πυρκαγιά το απόγευμα της Δευτέρας, στη διάρκεια αποκατάστασης του ναού, κατέρρευσε το κεντρικό βέλος της εκκλησίας.

Η είσοδος στον καθεδρικό γίνεται από τρεις πύλες που είναι στολισμένες με περίτεχνα γλυπτά. Επίσης σε μεσαιωνικές τοιχογραφίες αναπαρίσταται ο βίος της Παρθένου, η Δευτέρα Παρουσία και η ζωή της Αγίας Άννας. Πάνω από τις πύλες βρίσκεται η στοά των βασιλέων της Ιουδαίας και του Ισραήλ.

Τα στοιχεία από τη Βικιπαίδεια

Μοιράσου το:

σχολίασε κι εσύ