Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου
Ανάμεσα στον ευρώ – πεσιμισμό και στον ευρώ- ενθουσιασμό υπάρχει ένας πραγματικός χώρος της ρεαλιστικής αισιοδοξίας, σχολιάζει ο πρόεδρος του Συμβουλίου, Ντ.Τουσκ στην επιστολή 9 σημείων που απέστειλε στους 27 που θα μετάσχουν στη Σύνοδο της Παρασκευής στη Μπρατισλάβα, τη στιγμή που τα βλέμματα όλων είναι στραμμένα στο Στρασβούργο και την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπου ο Ζ.Κ.Γιούνκερ θα εκφωνήσει την ομιλία του για την κατάσταση στην Ένωση.
Ο πρόεδρος Γιούνκερ είναι ο μόνος, αυτή την ώρα, που ξέρει τι θα πει, όμως έχει ήδη δώσει μια σειρά από κατευθύνσεις – ενδείξεις για το τι θα πρέπει να περιμένουμε.
Η γενική αίσθηση στις Βρυξέλλες είναι πως ο πρόεδρος της Κομισιόν θα εξαπολύσει την «αντεπίθεση της Ευρώπης», στον λαϊκισμό και τα εθνικά – μυθεύματα που εκπορεύονται κυρίως από τις κυβερνήσεις οι οποίες αποδίδουν τα αίτια όλων των δεινών στις απρόσωπες Βρυξέλλες, «τους γραφειοκράτες» και άλλες νοητικές κατασκευές, οικειοποιούμενες όλες τις επιτυχίες, ως «νίκες και κατακτήσεις» της εκάστοτε εθνικής στρατηγικής. Κοινώς για όλα τα άσχημα φταίει «η Ευρώπη» και για όλα τα θετικά «οι εθνικές κυβερνήσεις».
Ήδη στις πρόσφατες αναλύσεις, για το πως ακριβώς συμβαίνει αυτό, έχει καταγραφεί ότι οι εθνικές κυβερνήσεις, έχουν πολύ μεγαλύτερη πρόσβαση στο εθνικό Τύπο, από ότι οι Βρυξέλλες, οι οποίες υπο – εκπροσωπούνται και η κάλυψή τους είναι συχνά χρωματισμένη από τα εθνικά spin (τις ιστορίες που “πουλάνε” οι εθνικές πηγές).
Σε χώρες όπως η Ελλάδα αυτό ήταν ιδιαίτερα έντονο τα χρόνια της κρίσης, με καταστροφικά αποτελέσματα. Οι Έλληνες στην πλειοψηφία τους έχουν αποδεχθεί το εθνικό αφήγημα για το τι είναι η τρόικα, τι οι δανειστές, το χρέος κτλ- όσο παράλογο και αν είναι. Όπως και να έχει, όταν βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργοί και συνεργάτες, λένε συνεχώς τα ίδια, η εικόνα ανατρέπεται πολύ δύσκολα.
Οι Έλληνες μαθαίνουν ότι οι “κακοί ξένοι” θέλουν να αποκτήσουν τη δημόσια περιουσία, ότι παίζουν παιχνίδια με τις φαρμακοβιομηχανίες, ότι έρχονται να κόψουν τις συντάξεις, ότι θέλουν ομαδικές απολύσεις και διάφορα άλλα – χωρίς ποτέ κανείς να έχει περιγράψει ποια ακριβώς είναι η διαδικασία της διαπραγμάτευσης, ποιες είναι οι επιλογές και ποιος τις κάνει.
Παρομοίως, οι Ούγγροι πιστεύουν ότι οι Βρυξέλλες θέλουν να τους στείλουν μουσουλμάνους μετανάστες για να τους πάρουν τις δουλειές, οι Πολωνοί πως τους έχουν βάλει στο μάτι και τους εκδικούνται, ή δεν τους στηρίζουν επαρκώς απέναντι στον Πούτιν, οι Σλοβένοι ότι παίρνουν σύνταξη 300 ευρώ γιατί τα υπόλοιπα οι κακές Βρυξέλλες τα έδωσαν στην Ελλάδα κ.ο.κ. Οι δε Βρετανοί ψήφισαν σε ένα δημοψήφισμα χωρίς να ξέρουν τι θέλουν να αποφύγουν και έχοντας για χρόνια εθιστεί σε ανταποκρίσεις για την Ευρώπη που αυταπόδεικτα ήταν παραμύθια.
Σε όλα αυτά ο Γιούνκερ θα απαντήσει ότι όλοι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Την τελευταία φορά που ο ένας Ευρωπαίος συκοφαντούσε τόσο πολύ τον άλλον, τα πράγματα κατέληξαν σε δύο παγκοσμίους πολέμους.
Αυτή τη στιγμή η Ευρώπη (με την εξαίρεση της ασταθούς πολιτικά Ελλάδας) έχει τη χαμηλότερη ανεργία από την εποχή της οικονομικής κρίσης και έχει δημιουργήσει θεσμούς που πριν από δέκα χρόνια θα ήταν στη σφαίρα της φαντασίας.
Σε λίγο θα έχει κοινή εγγύηση καταθέσεων και πιθανότατα και επιδομάτων ανεργίας, ενώ το ένα που ξέρουμε πως θα ανακοινωθεί σε λίγο είναι ο διπλασιασμός και η χρονική επέκταση ως το 2020 του πακέτου Γιούνκερ. Η Ευρώπη είναι σε πολύ καλύτερη θέση από ό,τι πιστεύουν κάποιοι.
Στο θέμα της μετανάστευσης η άποψη της Κομισιόν είναι γνωστή, πως χρειάζεται συνεργασία και τήρηση των συμφωνηθέντων, όπως επίσης είναι γνωστό ότι χωρίς την συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας τα πράγματα θα ήταν εξαιρετικά χειρότερα.
Στα επιμέρους ενδιαφέρον θα έχουν οι τοποθετήσεις για την εμβάθυνση της Ευρωζώνης, την αποκατάσταση της ζώνης Σένγκεν, την αναθεώρηση του Δουβλίνου και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Το αν όμως η Ευρώπη θα επιβιώσει ή όχι θα κριθεί από το αν οι εθνικές κυβερνήσεις θα έχουν την πολιτική σκέψη να αντιληφθούν πως χωρίς ΕΕ στο παγκόσμιο περιβάλλον είμαστε πια πολύ μικροί για να διατηρήσουμε το επίπεδο ζωής μας και πως το ευρωπαϊκό αφήγημα καλό είναι να έχει προτεραιότητα σε σχέση με τη μικροπολιτική επιβίωση διαφόρων εθνικών κομμάτων, προσώπων και συμμαχιών.
Αν μη τι άλλο και οι Βρυξέλλες θα πρέπει να δουν ξανά την αποτυχημένη επικοινωνιακή στρατηγική των χαμηλών τόνων – για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να το αποφασίσουν τα κράτη μέλη, να αποφασίσουν κοινώς ότι θέλουν να σώσουν την Ευρωπαϊκή ιδέα.
Πηγή: real.gr
Διαβάστε επίσης:
