Το Spiegel επικρίνει τους συγγραφείς της “κόκκινης” Μέρκελ
Μεγάλη συζήτηση γίνεται σήμερα στη Γερμανία με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου για το “άγνωστο, κομμουνιστικό παρελθόν της Άνγκελα Μέρκελ”. Το δημοφιλές γερμανικό περιοδικό Spiegel ωστόσο στέκει ιδιαίτερα επικριτικό απέναντι στους συγγραφείς και τα στοιχεία που συγκεντρώνουν στο εν λόγω βιβλίο, υποστηρίζοντας ότι “κάνουν την τρίχα τριχιά” και ότι δεν προσθέτουν κάτι άξιο αναφοράς σε ό,τι αφορά “τον πρότερο βίο της σημερινής καγκελάριου”.
«Πώς γνωρίζει και μιλάει τόσο καλά ρώσικα; Είναι ένα από τα ερωτήματα που οι συγγραφείς του βιβλίου -που αναφέρεται στον πρότερο βίο της Σιδηράς Κυρίας της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ- ψάχνουν να απαντήσουν…» γράφει το γερμανικό περιοδικό Spiegel, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου για το «κομμουνιστικό παρελθόν της καγκελάριου».
Η Άνγκελα Μέρκελ το 1990. Τότε ήταν εκπρόσωπος της κυβέρνησης ντε Μαζιέρε:
«Ο Ραλφ Γκέοργκ Ρόιτ και ο Γκίντερ Λάχμαν είναι εμπειρογνώμονες σε ό,τι αφορά το σκοτεινό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας που ονομάζεται DDR (Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας), ενώ σε άλλα βιβλία τους έχουν γράψει για τον Αδόλφο Χίτλερ, όπως και για τον Γιόζεφ Γκέμπελς.
Τώρα εστιάζουν στην καγκελάριο, τα 35 πρώτα χρόνια της ζωής της οποίας, είναι ιδιαίτερα νεφελώδη, ενώ, μέχρι πριν το εν λόγω βιβλίο, στοιχεία για τη συγκεκριμένη περίοδο, υπήρχαν μόνο ‘θαμμένα βαθιά στη μνήμη της Μέρκελ’».
Οι συγγραφείς, Γκίντερ Λάχμαν και Ραλφ Γκέοργκ Ρόιτ, αντίστοιχα:
«Έτσι οι δύο συγγραφείς έσκαψαν στο παρελθόν της καγκελάριου και από αυτή την ‘ανασκαφή’» όπως -ειρωνικά- αναφέρει το Spiegel, «προέκυψε το βιβλίο με τον τίτλο ‘Ο πρότερος βίος της Άνγκελα Μέρκελ’, που αναφέρεται στην ‘κομμουνιστική περίοδο της καγκελάριου’. Και καθώς η περίοδος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας είναι ούτως ή άλλως ‘σκοτεινή’ δεν είναι λίγες οι φορές που το βιβλίο επικαλείται πληροφορίες και αρχεία της Στάζι.
Η Μέρκελ φωτογραφίζεται με τους συμμαθητές της, το 1971:
Ωστόσο, και πριν από την κυκλοφορία του βιβλίου ήταν γνωστό ότι η Μέρκελ μεγάλωσε στην επαρχία του Βραδεμβούργου, ότι ήταν κόρη ενός πάστορα, ότι σπούδασε φυσικές επιστήμες πριν ασχοληθεί με την πολιτική το 1989, και ότι αργότερα κατέληξε στο υπουργικό συμβούλιο του Χέλμουτ Κολ.
Όποιος έζησε στη ΛΔΓ μπορεί να θυμηθεί πως το φθινόπωρο του 1989 ήρθαν τα πάνω κάτω. Αιφνίδια τελείωσαν καριέρες, το ίδιο αιφνίδια ξεκίνησαν άλλες και όλα έγιναν συμπτωματικά, κατά λάθος και προκαλώντας μεγάλη έκπληξη.
Οι δύο συγγραφείς διερωτώνται: ‘Ποιος ήταν ο ρόλος των δικτύων των σχέσεων σε μια τόσο ραγδαία άνοδο (όπως αυτή της Μέρκελ) και γιατί γνωρίζουμε τόσο λίγα για το παρελθόν της καγκελάριου;’
Η αγάπη της Μέρκελ για τη ρωσική γλώσσα, ερμηνεύεται στο βιβλίο ως εξής: ‘Η Μέρκελ δεν ήξερε απλώς καλά ρωσικά. Η Μέρκελ μάθαινε ρωσικά με ενθουσιασμό. Η Μέρκελ ταξίδευε στη Σοβιετική Ένωση και ήθελε να επισκεφθεί και το Γκόρι. Γκόρι; Η γενέτειρα του Στάλιν!’
Ορισμένα κεφάλαια του βιβλίου πραγματεύονται επίσης τη ‘θητεία’ της Μέρκελ στη ‘Δημοκρατική Αφύπνιση (DA)’ από το φθινόπωρο του 1989. Η ‘Δημοκρατική Αφύπνιση’ ήταν ένα χριστιανικό αντιπολιτευτικό κίνημα. Οι δύο συγγραφείς όμως, δεν βλέπουν σε αυτό το κίνημα των πολιτών ‘πάστορες και θρησκευτικούς ποιμένες’ αλλά την επιρροή της Μόσχας, γράφοντας ότι: ‘Το Κρεμλίνο τοποθέτησε σε αυτή την κίνηση ανθρώπους της KGB!’
Η Μέρκελ παίζει βόλεϊ με φίλους το 1973:
Έτσι, αποκτούν όλα –με έναν ιδιαίτερο και υπόγειο τρόπο- κάποιο νόημα», γράφει το Spiegel, και με μια μεγάλη δόση ειρωνείας συνοψίζει: «Μάθαινε ρώσικα, ήθελε να ταξιδέψει στο Γκόρι και το μακρύ χέρι της Μόσχας κινούσε όλα τα νήματα.
Από όλα αυτά ανακύπτει ένα σενάριο, το οποίο θα μπορούσαν να πιστέψουν μόνο ιδιαίτερα αφελείς άνθρωποι, σύμφωνα με το οποίο η Μέρκελ ελεγχόταν από ‘άγνωστες δυνάμεις’» αναφέρει το Spiegel και παρουσιάζει ένα απόσπασμα από το βιβλίο ως παράδειγμα: «‘Η απόφαση του Λοτάρ ντε Μαζιέρε, να ορίσει τη Μέρκελ ως εκπρόσωπό του, δεν έχει σχέση μόνο με το γεγονός ότι η σημερινή καγκελάριος ήταν αξιόπιστη, ευφυής και άριστη γνώστης της ρωσικής γλώσσας, αλλά και με το ότι η καταγωγή της (Βραδεμβούργο) εξασφάλιζε πως η Μέρκελ θα ήταν σε στενή συνεργασία με το γραφείο του πρωθυπουργού της Μόσχας».
Η Μέρκελ ετοιμάζει φωτιά για το μαγείρεμα, σε κατασκήνωση, το 1973:
Το Spiegel υποστηρίζει ότι οι συγγραφείς κάνουν ‘την τρίχα τριχιά’ προκειμένου να καταλήξουν στα προαναφερθέντα συμπεράσματα, «‘τεχνική’ που εφαρμόζουν ακόμη και σε ό,τι αφορά το κεφάλαιο των σπουδών της Άνγκελα Μέρκελ. ‘Φυσικές επιστήμες… αυτό στην πραγματικότητα ακούγεται ‘αθώο’, καθώς οι φυσικοί νόμοι ίσχυαν ακόμη και επί του κομμουνιστικού καθεστώτος…’.Ωστόσο από τον Ρόιτ και τον Λάχμαν, μαθαίνει κανείς ότι φυσικές επιστήμες σπούδαζε η ‘αριστοκρατία των εργαζομένων’. Επιπλέον, η Μέρκελ δεν σπούδασε όπου κι όπου αλλά ‘στο προπύργιο του Μαρξισμού και του Λενινισμού’. Ακόμη, –ΠΡΟΣΟΧΉ ΕΙΔΗΣΗ-» γράφει ειρωνικά το Spiegel: «Η Μέρκελ εγγράφτηκε αργότερα στο BGL, τη συνδικαλιστική ηγεσία στην Ακαδημία των Επιστημών του Ανατολικού Βερολίνου».
