Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου
Διαφορές στη σημειολογία, την κατανόηση των αποφάσεων που έχουν ληφθεί και στην ουσία του τι πρέπει να γίνει διαπιστώνονται μετά την πρώτη μέρα των συζητήσεων στο λεγόμενο Brussels Group μεταξύ των εκπροσώπων της ελληνικής πλευράς και των ελεγκτών.
Την ελληνική ομάδα αποτελούν ο επικεφαλής της Γ. Χουλιαράκης (πρόεδρος ΣΟΕ), ο Φρ. Κουμεντάκης (οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού), ο Παν. Παυλόπουλος (σύμβουλος του πρωθυπουργού για ευρωπαϊκά θέματα), η Κ. Κιντώνη (διευθύντρια του γραφείου του πρωθυπουργού), η Ελ. Παπαδοπούλου (σύμβουλος του Ευ. Τσακαλώτου), ο Μ. Νικολακάκης από το γραφείο του Γ. Σταθάκη, και ο Δ. Λιάκος, γενικός γραμματέας του συμβουλίου διαπραγματευτικής πολιτικής.
Την ομάδα των δανειστών αποτελούν οι Ντέκλαν Κοστελο και Γκαμπριέλε Τζούντιτσε για την Κομισιόν, o κ. Ράσμους Ρέφερ με ένα βοηθό για την ΕΚΤ, ο Ρίσι Γκογιάλ με ένα ακόμα άτομο και ένας παρατηρητής που εκπροσωπεί τον EFSF/ESM, επτά άτομα συνολικά.
Σε αυτούς προστίθενται ανάλογα με το θέμα και τα σχετικά τεχνικά κλιμάκια της τρόικας, που μέχρι πρότινος συνεδρίαζαν στην Αθήνα.
Κατά συνέπεια η νέα ομάδα, έχει μεταφέρει στις Βρυξέλλες, το σύνολο του ελέγχου και βρίσκεται καταφανώς σε ανοιχτή γραμμή με το Μαξίμου, χωρίς ενδιάμεσους, ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία.
Αυτό είναι και το πρώτο πρόβλημα. Οι κοινοτικοί εξηγούν ότι ακόμα οι Έλληνες μιλάνε για τη διαδικασία.
Αξίζει να σημειωθεί, η έκρηξη ενός εκ των διαπραγματευτών όταν παρουσία του, δύο εκ των συνομιλητών του σε ελληνικό χώρο στις Βρυξέλλες, μίλησαν ο πρώτος για “Τρόικα” και ο δεύτερος για “5ο έλεγχο”. Συνεπώς και αυτή η ομάδα θα χάσει λίγο καιρό στο να καταλάβει με τι έχει να κάνει.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως η ομάδα έχει φτάσει στις Βρυξέλλες με οδηγίες που δεν έχουν σχέση με αυτό το επίπεδο διαπραγμάτευσης: “στόχος είναι η σύγκλιση ενός έκτακτου eurogroup τη Δευτέρα για να καταγράψει την πρόοδο και να επιτρέψει στον Ντράγκι να επαναφέρει την εξαίρεση και να ανεβάσει την οροφή εκδόσεως T-Bills”.
Πρώτον το πότε συνέρχονται οι 19 υπουργοί δεν το αποφασίζει το Brussels group, ούτε ουσιαστικά, ούτε διαδικαστικά – καθόλου. Είναι άτοπο.
Δεύτερον η πολιτική απόφαση του ποια είναι η συμφωνία που κυνηγάμε έχει ληφθεί: είναι το staff level agreement στο σύνολο των θεμάτων που επαρκούν για να κλείσει ο έλεγχος (5η αξιολόγηση), δεν μπορούν οι διαπραγματευτές να προτείνουν τη δική τους ιδέα για μερικές συμφωνίες κτλ.
Τρίτον το μόνο πρόγραμμα που έχει η Ελλάδα είναι το 2ο ελληνικό πρόγραμμα που συνοδεύει το ΜFAFA και αποτελεί αναπόδραστη συνέπειά του. Η συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου δεν λέει τίποτα το διαφορετικό: παραπέμπει στο αίτημα για παράταση του MFAFA, το οποίο υπέβαλε η ελληνική πλευρά χωρίς αστερίσκους.
Τέταρτον (και πλέον ουσιαστικό) ό,τι προτείνει η ελληνική πλευρά πρέπει να το τεκμηριώνει και να το παρουσιάζει ως νομοσχέδιο. Αλλιώς μιλάμε ακόμα για θεωρίες.
Πέμπτον οι εταίροι εκλαμβάνουν τις συνεχείς εκκλήσεις για τα T-Billls και το weiver από την ΕΚΤ ως μια απέλπιδα προσπάθεια υπεκφυγής από την ουσία των μεταρρυθμίσεων. Η Ελλάδα θέλει χρηματικές διεξόδους για να μην πάρει τη δόση και τις συνέπειες αυτής, λένε και προφανώς δεν εμπιστεύονται τους συνομιλητές τους.
Αν πάντως ό,τι ακούγεται στην Αθήνα ως πολυνομοσχέδιο φτάσει κάποια στιγμή στις Βρυξέλλες, το συμπέρασμα που θα βγάλει ένας παρατηρητής είναι πως η πιο κόκκινη γραμμή από όλες είναι οι μισθοί και ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, για τους οποίους όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να υπερφορολογηθούν, ώστε να μην υποστούν καμία αλλοίωση. Το δυστύχημα είναι πως η τρόικα δεν θα φέρει καμία αντίρρηση σε αυτό, αν τα λεφτά της υπερφορολόγησης βγαίνουν.
Πάντως, καλό είναι να θυμόμαστε ότι πίσω από τις περισπούδαστες εκφράσεις “κέρδη από ελληνικά ομόλογα που διακρατεί η ΕΚΤ” υπάρχει απλά το “μας χαρίζουν κέρδη από λεφτά που μας έχουν δανείσει ως επιβράβευση για κάτι”. Τα ελληνικά ομόλογα που κρατά η ΕΚΤ είναι λεφτά που της χρωστάμε και όχι λεφτά που μας χρωστάει.
Ούτε πουθενά λέει στο πρόγραμμα ότι ο EFSF μπορεί να δίνει δόσεις χωρίς εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Καλό δε θα ήταν να ψάξουν να δουν μερικοί αν τα “λεφτά που διακρατεί η ΕΚΤ” είναι σήμερα στη Φρανκκφούρτη ή στο Λουξεμβούργο.
Διαβάστε επίσης:
